فقط برای دختران والیبال دوست

رفت برای همیشه...

ولی صدایش زنده خواهد ماند...

نبض صدایش هنوزهم زنده است...

یادش همچنان زنده است...

قلب پاک و بزرگش هرگز نخواهد مرد...

او همچنان نفس میکشد در قلب من... در قلب تو... در دل روزگار...

فقط اتاقش را عوض کرد

از هیاهوی دنیا به خاکی سرد تنش را سپرد تا دیگر سوزش دارو های شیمیایی رگ هایش را آزار ندهد...

و اما روحــــــــــــــــــش....

آنقدر بزرگ بود که؛

روحش را نصف کرد... همه اش را برای خودش نبرد؛ نیمی از آن را به آغوش خدا داد و نیمی دیگرش را در قلب های ما به امانت سپرد...

مرتضی همیشه زنده است...